به گزارش جبهه روشنفکری انقلاب اسلامی به نقل از شبستان؛ اولین اجلاس سراسری کمیته های دستگاهی کرسی های نظریه پردازی، نقد و مناظره دانشگاه های سراسر کشور صبح روز دوشنبه، ۱۳ دی ماه در محل دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی(ره) برگزار شد.

در ابتدای این برنامه دکتر حسین سلیمی، رئیس دانشگاه علامه طباطبایی(ره) در بخشی از مباحث خود در مورد بی توجهی به مقوله نظریه پردازی در دانشگاه های امروز و تاثیری که این امر می تواند بر معنای دانشگاه و جریان دانشگاهی سخنرانی کرد.

وی گفت: همین جریان جاری نظریه پردازی در دانشگاه به ویژه در دانشگاه علامه طباطبایی(ره) که به صورت تخصصی به علوم انسانی می پردازند باعث بازاندیشی در مورد مفهوم و جایگاه دانشگاه شد.

سلیمی افزود: ما دچار خلط مبحث جدی در مورد مفهوم دانشگاه شده ایم. اگر نگاهی به ابتدای راه اندازی و شکل گیری نهاد دانشگاه در تمدن بشر کنیم، چه در گذشته، چه در تمدن ایران، چه تمدن شکوهمند اسلامی و چه در دوران قرون وسطا دانشگاه صرفا هدف تربیت کسانی را نداشت که صاحب حرفه باشند.

وی ادامه داد: دانشگاه برای گره گشایی از فهم معرفت یبشر و پیدا کردن جایگاه خودش در مجموعه هستی شکل گرفت و این امر تنها اختصاص به فرهنگ ایران و اسلام نداشت. از دوران انقلاب صنعتی به بعد با وجود آمدن پلی تکنیک ها گونه ای جدید از مجموعه دانشگاهی ایجاد می شود که هدفش تربیت صاحب حرفه برای کسب درآمد معین است در حالی که دانشگاه های جهان در ابتدا از پذیرش پلی تکنیک امتناع کردند چراکه منزلت خود را معرفتی تلقی می کردند.

رئیس دانشگاه علامه طباطبایی(ره) گفت: پس از آن با سابقه گذشته و سابقه دیرین دانشگاهی در ایران و اسلام با دانشگاه های مدرن مواجه شدیم. فی الواقع دانشگاه در دیدگان ما دارالفنون شد و افرادی تربیت می شوند که بروند و در جایی ثروت تولید کنند که این با بنیاد دانشگاه به عنوان پایگاه اصلی معرفتی سازگار نبود. البته دانشگاه باید اهل فن را تربیت کند اما اصل دانشگاه معرفت محوری است.

سلیمی اظهار کرد: امروز نیز سخن از پیشرفت دانشگاه می شود و می گوییم که این نهاد(دانشگاه) باید کارآفرین باشد، بله! این هدف است اما اصل کار دانشگاه گشودن گره های معرفتی است که این وسط مغفول مانده است. لذا وقتی از رشته هایی نظیر تاریخ و فلسفه صحبت می کنیم اولین سوال این است که آنها چه بلد هستند و کجا می خواهند به صورت عملی کار کنند در حالی که آنها امکان یافتن چشمه های معرفتی و هویتی در جامعه را ایجاد می کنند. در نتیجه معتقدم جریان نظریه پردازی دارد ما را به سمت بازاندیشی مفهوم کارکرد دانشگاه رهنمون می کند.

وی افزود: جریان نظریه پردازی ما را به این سمت می برد که دانشگاه ما  دانشگاه باشد نه اینکه فقط دارالفنون، که اگر چنین نشود نزدیک به ۶۰ درصد از دانشجویان و اساتید علوم انسانی صرفا نظریات دیگران را ارایه می کنند. اگر این ۶۰ درصد گره های معرفتی را باز نکند عملا دانشگاه ما به مترجم ناقص نظریات دیگران تبدیل می شود و به جای آنکه به دانشجویان هنر اندیشیدن بیاموزیم آنها را مجبور به فهم ناقص از سخن دیگران کرده ایم.

رئیس دانشگاه علامه طباطبایی(ره) گفت: در دستگاه بزرگ علوم انسانی کشور اگر در طرح پرسش ساده در جامعه علمی ناتوانی باشد، اگر از آنها بخواهیم یک پرسش جدی و راهی برای یافتن پاسخ آن ارایه کنند ممکن است برخی محققان ما ناتوان باشند لذا جریان نظریه پردازی می تواند نه فقط عرصه تفکر که جایگاه اندیشه و ماهیت دانشگاه را دگرگون کند. حیات و ممات آینده جامعه ما به چگونگی برداشت ما از بنیاد دانشگاه و انسان های اهل اندیشه است.

وی در بخش دیگری از مباحث خود گفت: با توجه به اهمیت مساله نظریه پردازی، در دوران جدید دانشگاه علامه طباطبایی(ره) سعی کردیم تا برگزاری کرسی را نه فقط در حوزه پژوهش که در حوزه آموزش قرار دهیم. من در ابتدای هر سال که سیاست های اصلی را به حوزه های مختلف دانشگاه و معاونت ها ابلاغ می کنم بحث کرسی ها را نیز به صورت جدی مطرح می کنم چرا فکر می کنم اگر اندیشمندان در اندیشه ورزی حضور نداشته باشند، عملا دریافت کننده ناقص از دیگران هستند و کلاس هایی که در طول هفته در دانشگاه برگزار می شود عملا بی فایده خواهد بود.

سلیمی با اشاره به برنامه های دانشگاه علامه طباطبایی(ره) در حوزه برگزاری کرسی های نظریه پردازی خاطرنشان کرد: ما در هر دانشکده به صورت جداگانه مسئولی از استادان را که خود اهل نظریه پردازی هستند را قرار داده ایم تا این مساله را پیگیری و گزارش ارایه کنند. از تعداد صد و نود و دو کرسی ترویجی که در کشور برگزار و از بین ۱۶ نظریه و اجلاسی که ارایه شد در کل کشور حدود ۶ کرسی متعلق به دانشگاه علامه طباطبایی (ره) بود. امروز باید نظریه پردازی را به عنوان جریان اصل در حیات دانشگاه مبدل کنیم.

انتهای پیام/.