حجت الاسلام والمسلمین دکتر مسعود آذربایجانی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در پاسخ به این سؤال که علامه طباطبایی چه نقشی در احیای حکمت اسلامی داشتند، اظهار کرد: نقش علامه در این راستا از سه جهت قابل بررسی است.

 وی ادامه داد: نخست آن که علامه طباطبایی حکمت را به صورت متون درسی و آموزشی وارد حوزه کرد و عملا هم خود در تدریس و تعلیم طلاب حوزه کوشش و جدیت داشت که نمونه آن را می توان تدوین کتاب «بدایه الحکمه» دانست، افزون بر آن این که علامه متون آموزشی همچون شرح اشارات و اسفار را تدریس می کردند.

 این استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: بنابراین، نخستین وجه آن بود که علامه طباطبایی هم متونی را برای آموزش تالیف کرد و هم به تدریس و ترویج فلسفه و حکمت در زمانی که حوزه فلسفه را بد می دانست یا گاهی اجازه تدریس آن داده نمی شد، می پرداخت.

 وی با اشاره به این که اما نقش دوم علامه را می توان در حل مشکلات فلسفی برشمرد، افزود: حواشی که علامه طباطبایی بر اسفار ملاصدار یا بحارالانوار داشت یا کتاب هایی همچون انسان قبل از دنیا، در دنیا و بعد از دنیا را که تالیف کرد، تلاش داشت تا مشکلات و معضلات فلسفی و حکمی را حل کرده و با توجه به مسائل جدیدی که پیش می آمد، راه حل ارائه کند.

 محقق پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در ادامه بر وجه سوم نقش علامه طباطبایی (ره) در احیای حکمت اسلامی تاکید کرد و گفت: علامه احیاگر حکمت است به معنای وسیع علوم اسلامی و انسانی؛ یعنی او مبانی را تدوین کرد چه در تفسیر المیزان یا اصول فلسفه و روش رئالیسم، که ما می توانیم برای تدوین علوم انسانی اسلامی از آنها بهره مند شده و بیشترین بهره را نیز در بحث حکمت و اخلاق عملی ببریم.

 حجت الاسلام آذربایجانی در پایان سخنانش تصریح کرد: همچنین، در سایر مباحث علوم انسانی اعم از جامعه شناسی، روان شناسی، اقتصاد و … می توان مبانی را از مطالب و آثار علامه طباطبایی استخراج کرد که یکی از مهم ترین این مباحث، اعتباریات است که مرحوم علامه به آنها اشاره کرده است.

منبع: شبستان

انتهای پیام/